‘Nee…’ hoor ik aan de andere kant van de telefoonlijn…‘Ik kan dat niet voelen. Ik wil dat niet voelen…. wat als ik dat toelaat?’
‘Goeie vraag’, zeg ik. ‘Is er ook nieuwsgierigheid naar het antwoord’?
Zo invoelbaar. Zo begrijpelijk. Alle erkenning van de wereld voor haar Diepe Verlangen. En toch…
Tijdens ons coachgesprek vraag ik haar om te beschrijven hoe de angst voelt… hoe ze de bevrorenheid ervaart. Waar voelt ze het in haar lichaam? Deze vragen nodigen haar uit om met haar aandacht naar de gevoelens en emoties –of afwezigheid daarvan- toe te gaan…. en erbij te blijven… Open en nieuwsgierig, zo goed en zo kwaad als dat gaat….
Ze beschrijft haar angst, de spanning, het gevoel en onmiddellijk hoor ik een diepe ademhaling door de telefoon…. ‘Wat gebeurt er’? vraag ik..
Een stem vol verwondering. ‘Ik weet het niet…het wordt rustiger…. ik zak meer in het bed… ontspanning… De angst is er nog wel maar er is ook rust’..
Bij deze woorden voel ik de ontroering in mijn eigen keel…. Al honderden keren ben ik getuige geweest van de kracht van Toelaten en aanvaarden en toch blijft het iedere keer een wonder…. Radical Allowance.. En dan de verzachting die het brengt…
Uit eigen ervaring weet ik dat er soms meer tijd en meer aandacht nodig is om een moeilijk gevoel aan te raken en toe te laten. (lees er hier meer over) In wezen is het een beweging die tegen al onze instincten ingaat. Maar daarover een volgende keer meer…
Gratis handboek EHBA
Eerste hulp bij angst.