Er wordt ons verteld dat geluk in het buitengewone zit. Het is op een Caribische ligstoel, in de bestuurdersstoel van een luxe auto, in een duur gouden horloge, kijkend naar de zonsopgang vanaf Machu Picchu. We streven, reiken, duwen, schieten voor meer. ‘Genoeg’ is een bewegend doel dat we nooit helemaal bereiken.

Steeds meer zin krijg ik (@Karin) de laatste tijd in ‘gewoon’! Het woord spreekt me aan, het geeft me een soort van ontspanning. ‘Gewoon, ah lekker’. Als een soort tegenhanger van ’buitengewoon’, ‘bijzonder’. Buitengewoon moeten zijn, buitengewoon presteren, buitengewone ervaringen. Ik kom er steeds weer achter hoe vermoeiend en ontmoedigend dat voor me is en het geeft me nogal wat druk en spanning.

We zien het ook veelvuldig bij deelnemers aan programma’s van levender. Het gevoel niet genoeg te zijn, niet buitengewoon genoeg te zijn. Streven naar beter, streven naar meer. Opgejaagd en nerveus van binnen. Ik zei al langer ik heb geen bucket list maar een fucked list, maar ja, zeggen en het echt zo ervaren…

    • Gewoon: 1) Alledaags 2) Banaal 3) Conventioneel 4) Courant 5) Daags 6) Dagelijks 7) Domweg 8) Door ervaring vertrouwd 9) Eenvoudig 10) Eenvoudigweg 11) Gangbaar 12) Gebruikelijk 13) Gemeen 14) Gemiddeld 15) Gewend 16) Gewend aan 17) Laag-bij-de-gronds 18) Naar de regel 19) Niet bijzonder 20) Niet eigenaardig
      Gevonden op https://www.mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek/Gewoon/1

Gedesillusioneerd zijn over je dagelijks leven is de standaard geworden, zo lijkt het. De hersenen zijn van nature negatief ingesteld. Ze zoomen in op alles wat er dagelijks misgaat. Ze wijzen je eerst op de valkuilen en de roofdieren voordat ze uitkomen op het positieve. Je kan het je hersenen niet aanrekenen, ze doen hun best om je leven te redden. Maar je kan ze wel heropvoeden. ‘Breinboetseren’ noemen Bettina en ik dat, want ze zijn van een wonderbaarlijke plasticiteit.

‘Als we met onze vingertoppen langs het buitengewone, zeer ongemakkelijke psychologische fenomeen strijken, de ‘hedonische tredmolen’ genaamd, betekent dat, na een golf van vreugde, ons geluksniveau terugkeert naar de basislijn van vóór de ‘extra’ gebeurtenis. Volgens Catherina Gray in het boek ‘The unexpected joy of the ordinary’

‘Doe maar gewoon (normaal) dan doe je al gek genoeg.’ Het lijkt voor mij een hele andere lading en betekenis te krijgen. Gewoon doen is ook zo gek nog niet.

Ps: Wie weet ook interessant om te lezen een kort artikel over de innerlijke criticus aan het werk. Een pusher die je kan laten denken en voelen dat je ‘buitengewoon’ moet zijn, doen en handelen.